’’ داتری اپنا ناچ دکھاوے‘‘
موت تے حیاتی لُکن میٹی دی کھیڈورگے عمل نیں۔ ظاہری طور تے حیاتی موت کولوں لُکدی پھر دی نظریں اوندی اے پراندروں اوہ موت دی اڈیک وچ اکھاں بند کر کے بیٹھی ہوئی اے۔ دونویں اک دوجی لئی بے قرار نیں، فرق صرف محبت کرن دے انداز دا اے۔ حیاتی محبوب اے تے موت عاشق۔ حیاتی صدیاں توں اڈیکن ہاری تے موت لبھن ہاری۔ اڈیکن تے لبھن دے ایس کھیڈ وچ لبھن والے دی محبت زیادہ بھر دیں ہندی اے۔ اوہ وعدہ وفا کرن لئی بوہے ڈَھوکے دستک دا انتظار نہیں کردا سگوں ننگے پیریں گلیاں وچ مٹیاں چھاندا، رستے دیاں کندھاں ڈھاندا محبوب دل وَدھدا اے۔ ایس کھچ دھر و وچ ایہد اپنڈ اتپ جاندا اے تے جثے دا سارالہوایہدیاں اکھا ںوچ آجاندا اے۔ حیاتی دے بوہے تے ایہہ دستک وی نہیں دیند اسگوں ایہدی بے قراری ویکھ کے بوہے آپ ہی کھل جاندے نیں۔ حیاتی سینے لگدیاں ای پگھل کے ایہدے جثے دا حصہ بن جاندی اے۔ حیاتی دی اپنی بقا وی ایسے گل وچ ای اے۔ ڈاکٹر وزیر آغادی نظم ’’ داتری اپنا ناچ دکھاوے‘‘ ایہناں دونواں دے پکے پیاری دی ترجمان ایں۔ داتری موت دی علامت اے تے کچیاں پکیاں فصلاں دے سِٹیاں وچوں حیاتی اوبا سیاں لیندی جاپدی اے۔ سِٹے اک تھاں تے بہہ کے داتری دی اڈیک وچ ڈھولے ماہیے گاوندے نیں تے داتری نچدی، جَلیاں پاوندی ہر سِٹے نوں چُم کے سینے لاوندی اے۔ ایس’’ مِلن ‘‘نوں شاعر نے انج الکیا اے پئی موت دادُکھ تے حیاتی داسکھ دوویں اِکو جاپدے نیں۔ نظم پڑھن دا اپنا سودا اے پرجے ایس نظم نوں محسوس کیتا جاوے تے ایہدا سواد ہوروی ودھ جاندا اے۔
نظم کا پنجابی رُوپ ویکھو تے سواد لوو :
محمودپاشا
جون 20, 2020وزیر آغا اردو اور پنجابی ادب کا ایک بڑا نام ہے.