اگھوَن (ناول ”کمہیل“ دا ہک باب) : اقتدار جاوید

کردار
مورتی : سچل دی گھر آلی
کڑی : جس دے وڈ وڈیریاں دا کوٸی پتہ نہیں
وڈی :جس دے وڈ وڈیریاں دا کوٸی پتہ نہیں
رین گھین: ناہر کھٹن آلا مزدور

مُرکی انج تے بالکل ہولی تے نِکی جئی سی پر مورتی دے گھروں کوئی چک لوے یاں چوری کر لوے ایہہ گل نہ مورتی نہ سچل نوں ہضم پٸی ہوندی سی۔ دنیں دیہاڑے جو ہو گیا انج نہ اگے سنیا نہ اگے ہویا سی۔ ہنے مرکی ایتھے موجود سی ہنے غاٸب غلہ ہو گٸی۔ سچل دے گھر سارے مُردیاں ہار اوندے مردیاں ہار نکل جاندے کدی کسے اچاّ ساہ نہیں لیا سی۔ اشارواشاری گل ہوندی سی لوکی گلاں کردے اوتھے اوندے تے چپ ہو جاندے کوٸی گل اوتھے کردا ای کوٸی نہیں سی ۔گل ہوندی اے جے کوٸی لوڑ ہووے بندہ مطلب نال بولدا مطلب نال چپ ہوندا اے۔

اوتھے مورتی تے سچل نال اوہناں کیہ گل کرنی سی آٸے،کم کیتا تے ٹردے بنے۔اوتھے کسے کیہ ٹکناں، کیہ گل کرنی سی مورتی آپ دونالی ہار ہر ویلے تپی رہندی سی۔ایتھے کڑی، وڈی، اوہناں دے چار بندے تے رین گھین توں علاوہ کوٸی آ وی نہیں سکدا سی۔ کڑی کیہ مرکی دی چوری کرنی سی اوہ تے وڈا ہتھ مارن تے ندیر لائی بیٹھی سی۔ اس دی نظر ای سچل تے سی اوہناں دے چار بندے ایتھے آوی وچ پکیاں شٸیاں وکھان آوندے سن وڈی ایتھے اوندی ای نِکّی واسطے سی کہ کوٸی اجیہی شے لبھ جاوے جو نِکّی نوں پسند آ جاوے باقی رہ گیا رین گھین اوہ بلاٸے بناں ایتھے وِسدا وی نہیں سی۔
رین گھین نوں تلی تلینگن دی ماں نیں دسیا سی کٸی پیڑھیاں اتے چل کے سچل سمیت اسیں سارے ہک ای ٹبر ہاں ۔سچل نوں اس گل نوں چنگی طراں جان دا وی اے ایسے لٸی جدوں سچل تے رین گھین کدیں ہک دوجے دے سامنے اوندے تے ہکی دوجے توں کنی کتران دی کوشش کردے۔ رین گھین بالکل اپنے دھیان ہو جاندا ہک واری تے اوہ سچل کولوں انج لنگھیا کہ خود اس نوں نہ پتہ چلیا انج اس جان بجھ کے نہیں کیتا سی آپے انج ہو گیا سی جس ویلے سچل کولوں لنگھ گیا تے اس نوں پتہ لگا اوہناں دوہاں چور اکھیں نال اکٹھیاں مُڑ کے ہک دوجے ول تکیا فیر اپنے دھیان ہو گٸے۔رین گھین نوں تلی تلینگن دی ماں دی گل یاد آ گٸی۔
رین گھین ہک ٹبر آلی گل پی گیا سی اس ایہہ گل کس نال کیتی نہ کرن بارے سوچیا اس دیاں دو وجہاں سن ہک بندیاں کھڑ کھڑ ہسناں سی دوجا اوہ جان بجھ کے دڑ وٹ گیا سی کہ گل ویلے دی تے پھل موسمی ای چنگا ہوندا اے تے شاید اس واسطے نہیں کہ کسے بھلے موقعے تے ایہہ بھیت کھولے دا بلکہ اس لٸی کہ تتے توے تے روٹی پاٸیے اس پکناں ای پکناں اے خالی تے ٹھڈے توے تھلے کیہ پھوکاں مارنیاں اوہ اپنی موٸی مکی فوج نال ناہر کھٹن تے ای خوش سی ہک ٹبر آلی گل اس دے اندروں نکلدی نہیں سی پر اوہ سمجھوتا جیہا کیتا بیٹھا سی۔گل چھپا لینی وی بڑی طاقت ہوندی اے کدی تریل چٹ کے وی کسے دی تریہہ لتھی اے۔سچل جدوں وی بلاندا چپ کر کے سر سٹ کے حاضر ہو جاندا جویں گناہی پرہیوں وچ حاضر ہوندا اے۔ایہو چارے بندے سن بندے اصل وچ ست سن پر اوہناں دے چار بندے ہک ای گنیندے سن اہناں چار بندیاں تے مرکی چوری کرن یا چوری ہون دا شک سی پر مورتی نوں پک سی۔
سچل پیراں تے پانی نہیں پین دیندا سی مورتی نک تے مکھی نہیں بہن دیندی سی دونویں ہک برابر سن اہناں بندیاں نوں گھر بلان دی گل پاروں دوہاں راتیں چنگی بوتھی سجاٸی رکھی سی پر اخیری سچل نوں بندے بلانے پٸے اس دے سدے سنیہے نال گل تے کھلرنی سی اوہ وی چوری دی اتوں سچل دے گھروں چوری فیر مورتی دی کسی چیز دی چوری۔
سچل مورتی نوں سمجھایا ویلا بدل گیا اے ایتھے وسیوں ودھدی جا رہی اے ناہر پٸی کھٹیندی اے آل دوالے توں وی لوکی آ گٸے نیں پہلاں ایتھے گینویں گھر سن ہن ناہر دے دوہاں پاسے آبادی ہو گٸی اے توں ساری گل میرے تے چھڈ دیہہ میں پوری ڈھوڈ کراں دا لوکی ساڈے آس پاسیوں ولا کے لنگھدے نیں ہک دانت عزت شان سبھا بنی ہوٸی اے توں کہڑیاں شکاں وچ پھردی پٸی ایں ایتھے نہ تیرا کوٸی شریک ہے نہ میں ہون دیواں دا توں بادشاہی کر بادشاہی اہناں نکیاں نکیاں گھمن گھیریاں وچ نہ پو نوکر چاکر باغ باگڑیاں کھوہ تینوں کس شے دی تھوڑ اے توں ہر شے میرے تے چھڈ دیہہ میں کنج بدلی اے زہر سارا اندر ای اے سپ کنج چھڈ دیندا اے زہر اپنے اندر ای رکھدا اے مورتی اس ولوں ہس کے ویکھیا اس نوں پتہ سی اوہ سارا زہر نال بھریا ہویا اے۔اوہ مورتی نوں سمجھ گیا سی کہ ایہہ اپنی مرضی آلی اے اس دے اندر اگ پیڑھیوں پیڑھی پوہتی اے۔
مورتی سچل تے دوجے لوکاں ہار پرتوں نہیں آٸی سی اوہ ایتھوں دا جم پل سی پر شکل کسے دیوی نال ملدی سی تکھا نک پتلی دیہی کالے بھورے رلے ملے وال تے چانن ہار رنگ ملوک جیہی تکنی پر اپنی آٸی تے ہووے سچل کیہ تے کوٸی ہور کیہ لوہے دی لکیر ہو جاندی سی۔
رین گھین سدھا خطاطیے کول پوہتا سی لاٹی کین کاغذاں نوں چنگا تک تُک کے ویہلا ہویا تے کجھ خوش ہویا جویں اوہ جس چیز نوں لوڑدا سی نالے جس کھیچل وچ اوہ پھسیا سی اوہ حل ہو گٸی ہووے اس دی نظر رین گھین تے پٸی اس فوراً اس نوں پچھان لیا۔Well ویل رین غین اگر توں ساڈی موٹر سٹارٹ کر دیندا تیرے سنگی ساتھی دھکا چنگا لا دیندے فیر تیری ساڈی اوہ اخیرلی ملاقات ہونی سی یاں ناہر تے کدی میل ہو جاندا موٹر سٹارٹ کرن واسطے یاں تنخواہ دین واسطے اس توں ودھ ساڈا کوٸی تعلق نہیں بننا سی یو رین غین گڈ مین۔خطاطیا رلدے ملدے لفظ غین تے مین سن کے خوش ہویا لاٹی کین رین گھین ولوں تکیا تے دسیا مین بندہ یعنی گڈ مین چنگا بندہ یعنی توں گڈ مین۔لاٹی کین پہلی واری رین گھین نوں نجھا کے تکیا اس دے ہتھ پیر نک ہڈ پران جویں اس نوں کسے ترکڑی پیا تولدا ہووے یاں تولن دا ارداہ پیا کردا ہووے کہ کوٸی گویڑ لاوے ایہہ کتھوں دی بوٹی اے نک پھینا قد اچا ہتھ پران وڈے ککے وال تے بھسا ہوندا رنگ۔فیر اس سوچیا ایہہ گویڑ لان آلی گل لمی ہو جانی اے پہلاں جہڑا ضروری کم اے اوہ مکا لواں۔اس رین گھین نوں آکھیا جا کے سچل نوں بلا لیاوے نال ای اس کاغذاں نوں فیر ہک واری تکیا تے خطاطیے نوں دسیا کاغذاں وچ کوٸی رولا اے یاں سچل دیاں زمیناں دا کوٸی رولا اے کوٸی چکر لگدا اے ایہہ سن کے رین گھین سر توں لے کے پیر تاٸیں کمب گیا اس نوں لگا جویں اس دا سر چکرا گیا اے یاں بھمب آ گیا اے دوہاں چوں ہک شے ضرور اے ۔اس لاٹی کینے ول تکیا جویں پچھدا پیا ہووے کہ ایہہ گل میں اس نوں کہہ وی سکاں گا کہ نہیں۔
اوہ ڈب دے انے موڑھے توں اٹھن لگا سی کہ اٹھدا اٹھدا بہہ گیا کہ اس نوں وڈی تیز تیز پیر پٹدی اوندی دسی رین گھین سارا رولا سمجھ گیا اس آکھیا میں کیہ سنیہا لے کے جاناں اے ایہہ تے میرا واسطے کوٸی سنیہا لے کے آ گٸی اے ضرور سچل مینوں بلایا ہوناں اے جے اس دن میرے گٹے دی موہ نہ نکلدی تے میں سچل دے گھر ضرور پہنچ جاناں سی اس اپنے آپ نوں تسلی دتی کہ میں آپ لاٹی کینے لٸی سنیہا چکی پھرناں ہاں۔اس نوں تلی تلینگن دی ماں دی گل یاد آٸی کہ اسیں سارا ہک ای ٹبر ہاں اس آکھیا واہ نی ماٶ کوٸی ہونی آلی گل کر میں ایہہ کس نوں دساں تے کون ایہہ گل منے دا ایہہ سوچدا ای پیا سی کہ وڈی اس دے سر تے آن کھلوتی۔
رین گھین دا دل کیتا کہ سچل کولوں انج حال احوال پچھے جویں ممیر مسیر پچھدے نیں اوہ اندروں اندری کجھ آکھن لگا اس نوں خود محسوس ہو گیا کہ اس دا رنگ ہور بھسا ہو گیا اے۔تھوڑی دیر پچھوں رنگ اس دا ٹھیک ہویا اوہ اندروں گٹکیا کہ میں انا وی پھیناں نہیں جناں لوکی سمجھدے نیں اس سچل دا نک وی اناں اچا نہیں جناں دِسدا اے اساں دوہاں دا ہکو جیہا نک اے آخر اسیں ہک ٹبر جو ہوٸے سوچدیاں سوچدیاں اس دا نک پھینے توں ستواں ہویا رنگ بھسے توں گلابی ہویا اکھاں چچیاں توں وڈیاں ہوندیاں گیاں سگویاں سچل ہار اہناں خیالاں وچ اس مورتی دی آواز سنی نال ای سچل وی بول پیا دوہاں دی آواز ہک ہو گٸی دو آوازاں ہک ہو گیاں۔وڈی سر تے کھلوتی سی اس رین گھین نوں تکیا اوہ کتے ہور ہلاریاں وچ سی وڈی دی آواز سنی نہ چاہندیاں ہویاں اپنی اصلی جاٸی تے دنیا وچ واپس آیا اوہا ڈب دا موڑھا اوہا اس دا موہ نکلیا گٹہ تے اوہ۔
وڈی نیں سچل دے گھر جو ہویا سارا دسیا
اوہناں دے چار بندیاں اپنی آوی کڑی اپنا دروگھڑاں آلا کوٹھا تسلی وچ دین دا آکھیا میرے نال مورتی ناساں چک چک کے گلاں کیتیاں کہ ہووے نہ ہووے توں نکی واسطے مرکی لکاٸی ہونی اے اس اگھون دی گل کیتی اوہناں اپنی آوی کمہیل چوں پٸے برتن تے کڑی نیں اپنا دھروگڑاں آلا کوٹھا اگھون دھرن تے ہاں کیتی پر میرے لٸے کول تے کوٸی شے ای نہیں میں کیہ اگھون رکھدی مورتی اٹھ اٹھ کے گلاں کیتیاں تے آکھن لگی جے تیرے کول رکھنے واسطے کوٸی شے نہیں تے نکی اگھون رکھ دے رین گھین دیاں ناساں اچیاں ہویاں رنگ بھسیوں لال ہویا اوہ اٹھیا کہ لاٹی کینے دا سنیہا سچل نوں دے آواں پِڑ پٸے گٸے نیں اگوں لٸی دتی برات۔
وڈی اپنے ولوں ساری کہانی لاٹی کینے تے خطاطیے نوں وی دلوں دلوں سناٸی اس دیاں گلاں لاٹی کینے وی سنیاں تے خطاطیے وی پر رین گھین دے کول آ کے اوہ ڈہسک وی پٸی تے پِٹ وی کھلوتی۔